Metoda probabilistyczna
Polega na zastosowaniu rachunku
prawdopodobieństwa do rozwiązywania problemów kombinatorycznych. Na
przykład zamiast konstruować explicite jakiś obiekt o żądanych
własnościach (kolorowanie grafu, strategię wygrywającą w grze, kod do
przesyłania wiadomości itp.) pokazujemy, że losowy wybrany obiekt
posiada taką własność z niezerowym prawdopodobieństwem. Tego typu
niekonstruktywne techniki, wprowadzone po raz pierwszy przez Paula Erdösa,
okazały się niezwykle skuteczne zarówno w czystej matematyce (m. in. w
kombinatoryce, grafach losowych, geometrii), jak i w informatyce
teoretycznej i algorytmice (np. w teorii złożoności czy algorytmach
randomizowanych). Obecnie rachunek prawdopodobieństwa to podstawowe
narzędzie z przybornika każdego szanującego się kombinatoryka (i nie
tylko).
PODSTAWY TEORETYCZNE STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ
Przedmiotem zainteresowań statystyki matem. są zasady i metody
uogólniania wyników z próby losowej na całą populację generalną, z
której ta próba została pobrana. Ten typ postępowania nosi nazwę
wnioskowania statystycznego. W ramach wnioskowania statystycznego
wyróżnia się dwa zasadnicze działy:
1) estymację czyli szacowanie wartości parametrów lub postaci rozkładu
zmiennej losowej w populacji generalnej, na podstawie rozkładu
empirycznego uzyskanego dla próby
2) weryfikację (testowanie) hipotez statystycznych, czyli sprawdzanie
określonych przypuszczeń (założeń) wysuniętych w stosunku do parametrów
(lub rozkładów) populacji generalnej na podstawie wyników z próby
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz