Jeśli interpolowana funkcja f(x) jest określona w otoczeniu punktu x0 i posiada n kolejnych pochodnych w tym otoczeniu, to możemy ją przybliżyć za pomocą wzoru Taylora:
Funkcja którą w ten sposób uzyskamy, w punkcie x0 będzie miała równą wartość oraz równe n kolejnych pochodnych w stosunku do f(x).
Przykład:
Przeprowadźmy interpolację funkcji dla i .
Dla mamy:
Dla mamy:
Dla mamy:
Na wykresie zostały przedstawione otrzymane funkcje:
Rozmiar błędy metody Taylora możemy obliczyć z następującego wzoru:
,
Zalety: | Wady: |
- Duża dokładność przybliżenia w otoczeniu punktu x0 - Łatwo dodać kolejne składniki do wzorów |
- Przybliża wartości interpolowanej funkcji jedynie w otoczeniu punktu x0 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz